Badeurlaub auf den Seychellen: La Digue

Informacje o miejscu docelowym: Leżący na Oceanie Indyjskim, archipelag Seszeli przeszedł w ciągu czterech wieków od schronienia dla piratów do miejsca wymarzonego przez miliony podróżników. Jego 115 wysp - z których tylko trzydzieści jest zamieszkanych - ma wszystko, co można pokochać: słońce przez cały rok, tropikalny klimat, koralowe plaże, endemiczną florę i cenne życie morskie. Niezbędna trasa przez ten raj obejmuje Mahé, Praslin i La Digue, wyspy, które koncentrują więcej usług i także większą różnorodność atrakcji. Pierwszym etapem podróży jest wyspa Mahé, największa i jedyna wyspa na Seszelach. Zaledwie jedenaście kilometrów od Victorii, stolicy, która oferuje pierwszy kontakt z mieszkańcami wyspy, przyjaznymi ludźmi o cechach wskazujących na mieszankę afrykańskich, chińskich, indyjskich i europejskich korzeni. Ta etniczna różnorodność pozostawiła w spadku kulinarną, muzyczną, architektoniczną i artystyczną kulturę pełną niuansów, w której obfitują legendy o piratach. Każdy z wyspiarzy opowiada turystom o wyczynach Johna Taylora, Jean François Hodoula - Château Mamelles z 1804 roku było jedną z jego dwóch rezydencji na Mahé - i innych korsarzy, którzy ukrywali skarby z klejnotami i złotymi monetami w różnych miejscach archipelagu. Ostatni znany skarb nadal znajduje się w pobliżu plaży Bel Ombre na Mahé. Kilka linii autobusowych kursuje po wyspie, biorąc małą stację Victoria jako punkt wyjścia i przyjazdu. Jazda tymi prymitywnymi pojazdami to świetna okazja, aby podzielić się miejscem z ludźmi przychodzącymi i odchodzącymi na rynek w Victorii, lokalnymi pracownikami i uczniami wracającymi do domu pod koniec dnia. Kilka kilometrów trasy autobusem i podróżnik już wie, że konieczne jest krzyknąć "devant!", aby kierowca się zatrzymał.

Informacje o miejscu docelowym: Wyspa La Digue jest czwartą co do wielkości wyspą Seszeli, z których jest zamieszkana. Jej powierzchnia wynosi około 10 km2. Jest położona na wschód od Praslin i na zachód od wyspy Felicite. Ma populację około 2,000 osób, głównie mieszkających w wioskach na zachodnim wybrzeżu. Główną działalnością gospodarczą na wyspie jest turystyka, koncentrująca się wyłącznie na turystyce związanej ze słońcem i plażą, ponieważ jej plaże przyciągają wszelkiego rodzaju turystów, którzy chcą uciec od stresu. Turyści mogą również dowiedzieć się więcej o wyspie w jej muzeum, które pokazuje, że w dawnych czasach produkcja kopry i wanilii była główną lokalną działalnością gospodarczą.

Informacje o miejscu docelowym: Leżący na Oceanie Indyjskim, archipelag Seszeli przeszedł w ciągu czterech wieków od schronienia dla piratów do miejsca wymarzonego przez miliony podróżników. Jego 115 wysp - z których tylko trzydzieści jest zamieszkanych - ma wszystko, co można pokochać: słońce przez cały rok, tropikalny klimat, koralowe plaże, endemiczną florę i cenne życie morskie. Niezbędna trasa przez ten raj obejmuje Mahé, Praslin i La Digue, wyspy, które koncentrują więcej usług i także większą różnorodność atrakcji. Pierwszym etapem podróży jest wyspa Mahé, największa i jedyna wyspa na Seszelach. Zaledwie jedenaście kilometrów od Victorii, stolicy, która oferuje pierwszy kontakt z mieszkańcami wyspy, przyjaznymi ludźmi o cechach wskazujących na mieszankę afrykańskich, chińskich, indyjskich i europejskich korzeni. Ta etniczna różnorodność pozostawiła w spadku kulinarną, muzyczną, architektoniczną i artystyczną kulturę pełną niuansów, w której obfitują legendy o piratach. Każdy z wyspiarzy opowiada turystom o wyczynach Johna Taylora, Jean François Hodoula - Château Mamelles z 1804 roku było jedną z jego dwóch rezydencji na Mahé - i innych korsarzy, którzy ukrywali skarby z klejnotami i złotymi monetami w różnych miejscach archipelagu. Ostatni znany skarb nadal znajduje się w pobliżu plaży Bel Ombre na Mahé. Kilka linii autobusowych kursuje po wyspie, biorąc małą stację Victoria jako punkt wyjścia i przyjazdu. Jazda tymi prymitywnymi pojazdami to świetna okazja, aby podzielić się miejscem z ludźmi przychodzącymi i odchodzącymi na rynek w Victorii, lokalnymi pracownikami i uczniami wracającymi do domu pod koniec dnia. Kilka kilometrów trasy autobusem i podróżnik już wie, że konieczne jest krzyknąć "devant!", aby kierowca się zatrzymał.